Premio Nobel de Química 2012

Científicos estadounidensesRobert J. E Brian K. Lefkowitz Kobilka foron galardoados co Premio Nobel de Química de 2012, como anunciado pola Academia Real Sueca de Ciencias. Ambos alcanzado o premio polos seus “estudos de G receptores encaixados á proteína”, que permitirá a produción de novos medicamentos.
A Academia argumentou na súa decisión que Lefkowitz e Kobilka ser “descubrimentos innovadoras que revelan o funcionamento interno dunha importante familia de receptores:. G receptores encaixados á proteína” Engadiu que eses “pequenos receptores permiten que” cada célula “sentir o seu ambiente”, facendo-o máis fácil de “adaptarse a novas situacións.” A decisión afirma que “preto da metade de todos os medicamentos poden seu efecto con proteínas G receptores encaixados”, de xeito que a descrición dos “traballos internos” vai levar a avances neste campo.

O salto estratoesferico de Felix Baugmgartner.

Javier Martinez Lorenzo y Adrian Perez Menduiña 1ºE

https://www.youtube.com/watch?v=w_3mYDSKqeU

O deportista austríaco de alto resgo Felix Baumgartner converteuse nunha leyenda o realizar un salto estratoesferico el que logro romper la barrera del sonido.
Converteuse asi, no primeiro humano en superar a velocidade do sonido sin axuda mecanica, saltando dende un globo de helio a 39.000 mil metros de altura.
Os resgos do paracaidismo estratoesférico, no que calquera error poderia costarlle a vida, tampoco logrou atemorizalo. Calquera erro nunha caida a semellante velocidade, poderia levalo a caer en barrena, o que faria perderlle a consciencia ou sufrir una hemoraxia cerebral.

Dende 1988 colaboro con Red Bull, actual patrocinador da denominada “misión estratos”, e que financiou a mayor parte das suas aventuras. Un equipo medico e de expertos inxenieiros aeronauticos desarollaron durante cinco años dicha misión con Baumgartner, e a capsula e o traxe presurizado que lle crearon protexeuno dun entorno hostil para a vida. O traxe presurizado é necezario porque na estratoesfera non hay condiciones para a vida debido a falta de osíxeno, o frío de 68 grados baixo cero, e a presión, que poderia provocar que os seus vasos sanguineos do cerebro estoupasen.

A misión de Red Bull Stratos ten como obxetivo “proporcionar información que promoverá o avance da seguridade aeronautica”. Os datos poderasen utilizar para desenrolar unha nova xeración de traxes espaciales con mayor movilidade e visión.
Ademas, poderase utilizar os resultados dise experimento como base para protocolos de actuación para rescatar austronautas no espacio cercano. Por ultimo, indicase que a misión servirá para coñecer os efectos sobre o copor humano da aceleración e desaceleración supersónica, incluido o desenrolo de innovacións no sistemas de paracaidas.

A historia dos premios Nobel

entrada ofrecida por Roke Taboada Iglesias e Sergio Rial

Os Premios Nobel foron instituídos por Alfred Nobel, un industrial sueco, inventor da nitroglicerina. Son atribuídos anualmente no día 10 de decembro, aniversario da morte de Alfred Nobel, ás persoas que fixeron investigacións importantes, inventaron técnicas pioneiras, ou deron contribucións destacadas á sociedade.

Inicialmente eran concedidos pola Fundación Nobel, cos cartos cedidos por Alfred Nobel. Son propostas por institucións nacionais e internacionais e outorgados pola Real Academina Sueca correspondente.

As Matemáticas non dispoñen dun premio correspondente, polo que foi creado o Premio Abel en Noruega como correspondente ós Premios Nobel.

Alfred Nobel ficou sorprendido ao ver a edición dun xornal que falaba da morte do seu irmán como sendo a súa, e inventou unha forma de lembrarse. Creou premios para que fosen concedidos a aqueles que serviron ao ben da Humanidade, máis propiamente a aqueles que proporcionaron á Humanidade beneficios no campo da física, química, fisioloxía ou medicina,literatura e paz. Nobel nunca creou un premio para Economía , aínda que moitos economistas famosos afirman ter recibido o Nobel de Economía. Véxase máis abaixo.

A primeira cerimonia que concedeu os Premios Nobel en literatura, física, química e medicina ocorreu no Conservatorio Real de Estocolmo en 1901, entregándose o Premio Nobel da Paz enOslo. Desde 1902, os premios concédeos formalmente o rei de Suecia. Porén a entrega do Premio Nobel da Paz dáse en Oslo, sendo presidida polo rei de Noruega.

O rei Óscar II inicialmente non aprobou que os premios fosen concedidos a estranxeiros, mais mudou de ideas despois de comprender o valor da publicidade que os premios darían ao seu país.

A primeira cerimonia que concedeu os Premios Nobel en literatura, física, química e medicina ocorreu no Conservatorio Real de Estocolmo en 1901, entregándose o Premio Nobel da Paz enOslo. Desde 1902, os premios concédeos formalmente o rei de Suecia. Porén a entrega do Premio Nobel da Paz dáse en Oslo, sendo presidida polo rei de Noruega.

O rei Óscar II inicialmente non aprobou que os premios fosen concedidos a estranxeiros, mais mudou de ideas despois de comprender o valor da publicidade que os premios darían ao seu país.

Os Premios concédense nunha cerimonia formal en Estocolmo, anualmente o 10 de decembro, a data en que Alfred Nobel faleceu. Exceptuase oNobel da Paz, que se entrega en Oslo. Entretanto, os nomes dos persoas laureadas anúncianse en Outubro polos diferentes comités e institucións que realizan a selección para os premios. A Fundación Nobel, a entidade administradora dos fondos do premio, con sede enEstocolmo, non está envolvida na selección dos vencedores.

O premio consiste nunha medalla de ouro, un diploma coa citación da condecoración e unha suma en diñeiro que varía de acordo cos rendementos da Fundación Nobel, que ronda os 10 millóns de Coroas suecas (máis dun millón de euros ou dólares). A idea orixinal era permitir que as persoas laureadas continuasen a traballar ou investigar, sen presións financeiras.

Os premios concédense anualmente desde 1901 para realizacións en:

• Premio Nobel da Física (decidido pola Academia Sueca Real de Ciencias)
• Premio Nobel da Química (decidido pola Academia Sueca Real de Ciencias)
• Premio Nobel da Fisioloxía ou Medicina (decidido polo Instituto Real Sueco de Medicina e Cirurxía de Caroline)
• Premio Nobel da Literatura (decidido pola Academía Sueca)
• Premio Nobel da Paz (decidido por un comité designado polo Parlamento noruegués)
• Premio Nobel de Economía (creado en 1968 polo Sveriges Riksbank (Banco Central de Suecia). Oficialmente chámase Premio Banco de Suecia en Ciencias Económicas en Memoria de Alfred Nobel).

O Premio Nobel concédese baixo varias condicións: un premio pode ser gaño individualmente ou repartido entre até tres persoas no máximo, ou pode non ser concedido en determinado ano, o que permite a concesión de dous premios da mesma categoría no ano seguinte. Alén diso, o premio, nun determinado campo, pode aínda non ser concedido por un certo número de anos, caso que ocorreu máis frecuentemente co Premio Nobel da Paz .

En 1968, o Sveriges Riksbank, o banco central da Suecia, instituíu o “Premio de Ciencias Económicas en memoria de Alfred Nobel”, que é incorrectamente referido polos economistas como un “Premio Nobel da Economía“. Este premio non ten ningunha ligazón con Alfred Nobel, non sendo pagado co diñeiro privado da Fundación Nobel, mais con diñeiro público do banco central sueco. Os vencedores deste premio son tamén seleccionados pola Academia Sueca Real de Ciencias, sendo galardoado o primeiro vencedor en 1969. A frase estratéxica en memoria de Alfred Nobel é a causadora da confusión. A familia Nobel non acepta o premio como tal e en 1968, a decisión tomouse de non se introduciren máis premios en memoria de Nobel no futuro. Nobel foi un empresario criticado pola súa produción de produtos bélicos e de ter sido un monopolista, e é curioso que o teñan homenaxeado por estes feitos. En todo o caso, o “premio Nobel da Economía” entrégase na mesma ocasión que os premios orixinais.

En 1991, creouse o premio Anti-Nobel (Ig-Nobel), fundado por Marc Abrahams, tamén sen ningunha ligazón con Alfred. O premio distingue traballos que non poden ou non deben ser reproducidos, representando a oportunidade de reunir na Universidade Harvard un serie de científicos. Ainda existen os Ig-Nobel da Paz e o de Mediciña.

Todo sobre os Premios Nobel

Noemí Iglesias Fuentes e Alicia Rodríguez Brito (1ºF)

O Premio Nobel de Física e o Premio Nobel de Química foron concedidos en 110 ocasións, sendo un total de 193 os premiados de Física e 163 de Química, inclusive os Premios Nobel 2012. Revisando a base de datos de gañadores dos Premios Nobel de Física, comprobamos que o único gañador de esta categoría de galardóns en máis dunha ocasión, foi John Bardeen quen foi premiado nos anos 1956 e 1972, e en Química, o único en conseguilo foi Frederick Sanger, nos anos 1958 e 1980. Entre os gañadores máis famosos do Premio Nobel de Física encóntranse sen dúbida, Röntgen (inventor dos raios X), os Esposos Curie,  (considerado inventor do teléfono) ou Albert Einstein.

                            

¿Cal é o procedemento de nomeación e selección dos gañadores?

A Real Academia Sueca das Ciencias é a encargada de designar os correspondentes Premios Nobel de Física e Premios Nobel de Química entre os candidatos recomendados polo Comité Nobel de Física e o Comité Nobel de Química . Estes Comités, encargado de facer a criba final de candidatos se compoñen de 5 membros cada un, segundo os Estatutos da Fundación Nobel, pero na práctica inclúe outros membros adxuntos que teñen o mesmo dereito de voto que o resto de membros.

¿A quen poden designar o Comité Nobel de Física e o Comité Nobel de Química como candidatos?

En setembro de cada ano o Comité Nobel de Física e o de Química envían invitacións confidenciais a persoas cualificadas no ámbito das Ciencias Físicas e Ciencias Químicas, para que propoñan nomes de candidatos para o Premio Nobel de Física e o Premio Nobel de Química. Estas persoas cualificadas non poden votarse a si mesmos. Entre estas persoas cualificadas encóntranse anteriores galardoados co Premio Nobel de Física ou de Química, membros da Real Academia Sueca das Ciencias, ou profesores universitarios na rama de Físicas ou Químicas dos países escandinavos. As propostas das persoas cualificadas deben ser enviadas ao Comité Nobel de Física ou ao Comité Nobel de Química antes do 31 de xaneiro do ano seguinte. Os Comités durante o mes de febreiro examinarán os nomes propostos: cada ano se soen recibir do orde de 250 a 350 nomes de candidatos propostos aos Premios Nobel de Física e a mesma cifra para o Nobel de Química. Entre os meses de marzo e maio os Comités consultan con diferentes expertos os nomes de estes candidatos preliminares. Os Comités realizarán un informe recabando todos os antecedentes e o remitirán á Real Academia Sueca das Ciencias no mes de setembro. A principios de outubro a Academia designará, por maioría simple dos seus membros, aos gañadores do Premio Nobel de Física e o Premio Nobel de Química. Esta decisión é inapelable e se comunica de forma inmediata en todos os medios dispoñibles.

Calquera información relativa aos nomeados ao Premio Nobel de Física e ao Premio Nobel de Química deberá permanecer secreta durante 50 anos. Esta restricción afecta a todas as persoas que interviñeron no proceso de nomeación e selección.

Nestas ligazóns atópanse os premiados ao longo da historia:

–          Premiados Nobel de Física 

–          Premiados Nobel de Química

O salto de Felix Baumgartner

Realizado por: Alejandro Riveiro e Santiago López.

Grupo: Primeiro bacharelato F

-Biografía:

Naceu o 20 de abril ed 1969 en Austria.

É coñecido polas perigrosas maniobras que realizou durante a súa carreira. Efectuou o seu primeiro salto aos 16 anos. O seu primeiro récord foi en 1999 realizando un salto dende o edificio máis alto, as Torres Petronas.

Outras das súas fazañas foron cruzar o Canle da Mancha, récord mundial do salto Base máis baixo, etc.

-O salto estratosférico:

Felix é claustrofóbico. Custoulle moitísimo pasar tempo dentro do seu traxe presurizado e dentro da cápsula. Para solucionalo traballou con psicólogos deportivos e outros especialistas. Aparentemente logrouno, pero fala moito do proceso e esforzo por medio do cal Felix tivo que pasar.

Unha serie de sensores mediron en todo momento as constantes físicas do piloto durante máis de cinco minutos de caída libre e a velocidade supersónica. Estes datos constituirán unha ferramenta excepcional para o desaroio de novos procedementos de seguridade tanto para os astronautas como para os futuros turistas espaciais.

-Récords do salto:

Voo do globo máis alto tripulado e o maior salto en caida libre a 39.068 metros, ademáis, foi a primeira persoa en superar a barreira do son chegando a alcanzar unha velocidade de 1.342,8 Km/h aproximadamente.

Tamén pretendía superar o récord de maior tempo en caída libre, pero non puido ser logrado a falta de 17 segundos.

-Dificultades do salto:

Sen a debida protección, podríalle “ferver” o sangue con burbullas de vapor.

Durante os primeiros 40 segundos alcanzou unha velocidade de 1.173 Km/h o que provocou que perdese o control do voo, pero logrou estabilizarse e non foi necesario activar o sistema de seguridade de apertura automática do paracaídas.

PREMIO NOBEL E OS PRIMEIROS GALARDOADOS

MARTA GONZÁLEZ PORTAS E SARA RIBEIRO CASAL.

Este premio otórgaselle cada ano a diversas persoas polas súas investigación, descubrimentos o actos benecisiosos para a humanidade.

Poden ser premiados en diferentes campos; os primeiros obsequiados foron os seguintes:
·Física – En 1901 a Wilhelm Conrad Röntgen polo seu descubrimento dos remarcables raios que levan o seu nome.

·Química – En 1901 a Jacobus Henricus van ‘t Hoff polo seu descubrimento das leis da dinámica química e a presión osmótica nas disolucións.

·Fisioloxía ou Medicina – En 1901 a Emil Adolf von Behring polo seu traballo na terapia do sérum e a súa aplicación na difteria.

·Literatura – En 1901 a Sully Prudhomme pola súa composición poética de gran perfección artística.

·Paz – En 1901 a Frédéric Passy por ser un dos principais fundadores da Unión Interparlamentaria e a Jean Henri Dunant polo seu papel na creación do Comité da Cruz Vermella.

·Economía (máis recente que os anteriores) – En 1969 a Ragnar Frisch e Jan Tinbergen por desenrolar e aplicar modelos dinámicos ao análisis de procesos económicos.

Ao longo da historia os grandes descubrimentos e innovacións polos que se lle otorgou o premio nobel a distintas persoas, actualmente benefícianos na nosa vida cotiá. Algo que acontecerá tamén no futuro cos recentes descubrimentos.

ALFRED NOBEL(1836-1896)

Foi un inventor e químico sueco famoso pola invención da dinamita e polos premios que levan o seu nome. Inventou tamén outros explosivos como a gelignita, a balistita, fundou Elektrokemiska Aktiebolaget e adicouse tamén a poesía; salienta a súa obra Nemesi.

FELIX BAUMGARTNER

Autores:
Judit salgueiro
Roberto lopez

Naceu o 20 de abril de 1969, en Salzburgo, en Austria. 3 El fixo o seu primeiro salto aos 16 anos e mellorou as súas habilidades como membro do equipo de paracaídas forzas do Exército austríaco especiais. En 1999, obtivo a marca de maior salto de un edificio, cando pulou da Petronas Towers en Kuala Lumpur, Malasia.
En 31 de xullo de 2003, Baumgartner converteuse na primeira persoa a cruzar a Canle Inglés en caída libre usando un á de fibra feita por Baumgartner diseño.5 estableceu a marca mundial para o salto máis baixo na historia da base man do Cristo Redentor, no Río de Janeiro.6 foi a primeira persoa a dar un salto de base do Viaduto de Millau, en Francia o 27 de xuño de 2004, é a primeira persoa a paracaídas saltou sobre el e tamén o edificio Turning Torso, en Malmö, Suecia.
12 de decembro de 2007, tornouse a primeira persoa a ir da plataforma de observación do piso 91, a marca foi no piso 90 (preto de 390 m (1.280 pés)) do edificio máis alto do mundo construído na mesma data , o Taipei 101, en Taipei (Taiwán) .
En xaneiro de 2010, informase que Baumgartner estaba a trabalLAR

con un equipo de científicos e Red Bull marca para acadar o máis alto salto de Baumgartner realizado nunca faría un salto de 120.000 pés (36.600 m) dunha cápsula suspendida un globo estratosférico inflado con helio e paredes só de 0,02 mm de espesor, intentando facer o paracaidista primeiro en romper a barreira do son, o feito foi programado para ocorrer o 11 de decembro de 2011, Joseph Kittinger, que ten o rexistro máis longa caída libre, Baumgartner ía bater esa marca, pero non puido, Baumgartner aconsellable durante Stratos misión Esta misión é esperado para obter datos científicos mellor para a próxima xeración de 14 tenros Ou presión.Así, a 12 de outubro de 2010, a Red Bull anunciou que o proxecto sería unha pausa despois de Daniel Hogan presentar unha queixa ante o Tribunal Superior de California, en Los Angeles, durante o mes de abril do mesmo ano, alegando ser o creador a idea de ir a bordo do espazo, en 2004, e Red Bull roubar a súa idea.O proceso foi resolto fóra do tribunal, en xuño e febreiro de 2012, The Daily Telegraph informou de que o proxecto fora reanudado.O
15 de marzo de 2012 foi concluído o primeiro de dous saltos de proba 71.581 pés (21.817,8888 m). Durante o salto foi de preto de Felix minuto 3:43 en caída libre, alcanzando velocidades superiores a 360 mph (579,36384 kmh) antes de abrir o paracaídas. No xeral, saltou durou preto de oito minutos e oito segundos, e Baumgartner, tornouse a terceira persoa a ir dun paracaídas de 13,5 millas (21,726144 km) sen danos algunos. En 25 de xullo de 2012, Baumgartner concluído o segundo de dous saltos de probas planeados para 29460m. A cápsula levantada por un globo de helio, levou 90 minutos para alcanzar a altitude de destino e caída libre durou preto de 3:48 minutos antes do seu paracaídas implantado, a velocidade alcanzada foi de 862 kmh.
O 14 de outubro de 2012, Baumgartner despegou de Roswell (Novo México), a subir os 39.068 metros, a altura da cal fixo unha caída libre. Isto foi atribuído tres rexistros históricos:
• Primeiro humano a romper a barreira do son sen apoio mecánico en caída libre. Os cálculos concluíu que o paracaidista austríaco rompe a barreira do son para os primeiros 40 segundos de caída, chegando a preto de 1342,8 km/h. Crese que antes do 02 de novembro pode retransmitir as imaxes da caída de Felix Baumgartner.
• A caída libre desde o punto máis alto, 39.068 metros, cando a marca anterior, establecido hai 52 anos, era 31.333 metros.
O globo tripulado voo para o punto máis distante da Terra 39.045 metros de altura, sendo a marca anterior, de 34.668 metros. O globo, helio-driven, só tiña paredes 0,02 mm de espesor

O premio nobel de Química

Jennifer González Rodríguez e Daniel Cabaleiro Rocha. 1º F.

O premio nobel de Química deste ano foi entregado ós estadounidenses Robert Lefkowitz e Brian Kobilka.

Estes científicos son os descubridores de un dos receptores máis importante das células, os receptores acoplados á proteína G.
Esta investigación a iniciou Lefkowitz tentando procurar una explicación ó comportamento da adrenalina; pouco despois uniuse á investigación Kobilka, o que aceptou o reto de investigar os receptores das células que captaban a adrenalina entre moitas outras cousas do exterior das células.
Unha vez atopados os receptores descubriuse que son un gran avance para a medicina, xa que: “Son a porta de entrada ás células para moitas hormonas e neurotransmisores distintos; regulan case todos os procesos fisiolóxicos coñecidos” (palabras textuais de Lefkowitz) facendo así que os medicamentos conteñan mais componentes que vaian directamente ós receptores diminuindo así moitos efectos secundarios.

http://www.lavanguardia.com/ciencia/20121010/54352445083/premio-nobel-quimica-2012-robert-lefkowitz-brian-kobilka.html

Premios Nobel españois de ciencias.

Roberto Alonso, Alexander Arias e Iván Iglesias; 1ºF

Santiago Ramón y Cajal

Santiago Ramón y Cajal, médico español especialista en Histoloxía e Anatomía Patolóxica, foi premiado co nobel de medicina do ano 1906, gracias a ser o autor da Teoría neuronal.

Este médico, é considerado o pai da neurobioloxía, polas súas achegas cara este campo. Creou e mellorou diversas teorias especificas para o sistema nervioso. Grazas a estes avances técnicos puido concluir a súa teoría neurona facendoo gañador do nobel de medicina.

Na súa teoría, estableceu a idea de que as neuronas son a estructura básica funcional do sistema nervioso e que a transmisión neuronal é sempre unidireccional (dende as dendritas ata os axóns).

Severo Ochoa

Científico español (e desde 1956 tamén estadounidense) foi o ganador do Premio Nobel no campo da Mediciña no ano 1959.

Centrouse no metabolismo enerxético, facendo incapé na fosforilación, entre os seus logros estaba o descubrimento de varias encimas, entre elas, a capaz de sintetizar o ARN intermediario entre proteínas y ADN accediendo a la clave necesaria para descifrar o código xenético.

Esta celebridade, compartíu este premio co o seu discipulo Kornberg, quen descubriu o ADN polimerasa.

Un francés y un estadounidense ganan el premio nobel de física del 2012

Serge Haroche y David J. Wineland han desarrollado de manera independiente en sus respectivos laboratorios de París y Boulder en Colorado, “trampas” para medir y manipular partículas respetando su naturaleza cuántica.Estas “trampas”,manipulan las partículas sin afectar a su estructura cuántica.

Una de las aplicaciones más llamativas de la trampa de iones es la computación cuántica. “Los ordenadores actuales realizan operaciones siguiendo una lógica secuencial, los dispositivos cuánticos pueden realizar operaciones en paralelo”, explica Ruiz-Lorenzo. En los ordenadores “clásicos” el bit de información toma el valor de 1 ó 0, mientras que en un ordenador cuántico, el bit cuántico (qubit) de información puede ser 1 y 0 al mismo tiempo.

 

 Declara la Real Academia Sueca de Ciencia:“Han abierto la puerta a una nueva era de experimentaciones con la física cuántica demostrando la observación directa de partículas cuánticas individuales sin destruirlas”.